сыпырып-сиыру

I

син.: жинап-теру

Ештең-есін қалдырмай, бәрін түгел бір жерге жинастыру, үю.

Әлі де мал-дүниеге көзі тоймай, ойдан-қырдан сыпырып-сиырып жатқан Оспан анау (М.Әуезов).

II

син.: жалап-жұқтау

Жеңгесінің алдына жайып салғанын түгел сыпырып-сиырып жеп, жатып қалды (С.Аққошқаров).